prędkością fazową
Encyklopedia PWN
elastooptyka
doświadczalna metoda analizy stanu naprężenia i odkształcenia w ciałach stałych —
[łac. elasticus ‘sprężysty’, gr. optikós ‘wzrokowy’ < optós ‘widzia(l)ny’],
optyka naprężeń, fotosprężystość,
geofiz. powierzchnia w obrębie płaszcza Ziemi, na głęb. ok. 350–400 km, na której następuje wzrost prędkości fal sejsmicznych;
lampa elektronowa próżniowa przeznaczona do generacji i (lub) wzmacniania mikrofal (generator drgań elektrycznych);
układ elektr. powodujący opóźnienie sygnałów elektr. bez zmiany ich kształtu;
fiz. wielkość charakteryzująca układ fizyczny (mechaniczny, elektryczny i in.) pod względem energetycznym;
największa (ok. 84% objętości Ziemi) i najbardziej masywna (ok. 67% masy Ziemi) sfera kuli ziemskiej;
